Hoe het begon
Mijn eerste illustraties maakte ik toen ik negen of tien jaar oud was, bij mijn verhaal De trollen van het Genofskiebos,
geïnspireerd op de mysterieuze verhalen van Paul Biegel. Ik heb het niet afgeschreven en de illustraties bleven
heel lang zowel mijn eerste als laatste illustraties.
In 2004 ben ik pas weer gaan tekenen. Door een verjaardag. Op mooi papier wilde ik een gedicht schrijven en eromheen sierlijke bloemetjes tekenen. Het werd een verhaaltje: Er was eens een bloem. De sierlijke bloemen werden een bloemfiguurtje, een varen, een paard.
Ik vond het geweldig!
Hoe je met maar heel weinig lijnen heel veel gevoel en beweging kunt weergeven.
Hoe fel en intens je kleuren kunt aanbrengen, of juist heel zacht en ingetogen.
Hoe blij je van een tekening kunt worden, en van de kleuren!
Hoe makkelijk ik plaatjes in mijn hoofd krijg bij verhalen, hoe snel verhalen aankloppen bij mijn tekeningen of plaatjes om me heen. Ik schetste met potlood, tekende met fineliner of Oost-Indische inkt en kleurde in met oliepastel, soft pastel, aquarel en gouache.
Toen ik grotere tekeningen wilde maken en met grotere bewegingen en intensere kleuren wilde werken, ging ik op schilderles.
Ik leerde werken met dekkende verf, ik leerde het verschil tussen denken in lijnen en denken in kleur- en vormvlakken, in licht en donker. Ik leerde schilderen naar de werkelijkheid, en hoe dat te gebruiken bij het schilderen van de plaatjes in mijn hoofd. Ik dacht nog altijd dat mijn hart bij kinderboekenillustraties lag. Tot ik in de zomer van 2012 een keer buiten schilderde. Toen ontdekte ik, door wild aan de slag te gaan, de magie van vrij schilderen: hoe je nooit precies weet hoe de verf op het doek of papier terechtkomt, of hoe de ene kleur met de andere kleur werkt, welke vorm de verf aanneemt.
Tekenen en schilderen zijn voor mij ook 'life savers'. Door een knieprobleem ben ik niet heel mobiel en veel thuis. Maar dankzij de potloden en de verf beleef ik thuis heel veel mooie momenten!
Elke keer weer is het zo spannend om te zien wat er dankzij de verf door mij heen ontstaat.
En bijna elke keer weer sta ik jubelend op tafel!
Van tekeningen bij verhalen naar losse tekeningen.
Van tekeningen naar schilderingen.
Van losse schilderingen naar schilderingen bij verhalen.
En allemaal even heerlijk om te doen!
Mijn eerste illustraties maakte ik toen ik negen of tien jaar oud was, bij mijn verhaal De trollen van het Genofskiebos,
geïnspireerd op de mysterieuze verhalen van Paul Biegel. Ik heb het niet afgeschreven en de illustraties bleven
heel lang zowel mijn eerste als laatste illustraties.
In 2004 ben ik pas weer gaan tekenen. Door een verjaardag. Op mooi papier wilde ik een gedicht schrijven en eromheen sierlijke bloemetjes tekenen. Het werd een verhaaltje: Er was eens een bloem. De sierlijke bloemen werden een bloemfiguurtje, een varen, een paard.
Ik vond het geweldig!
Hoe je met maar heel weinig lijnen heel veel gevoel en beweging kunt weergeven.
Hoe fel en intens je kleuren kunt aanbrengen, of juist heel zacht en ingetogen.
Hoe blij je van een tekening kunt worden, en van de kleuren!
Hoe makkelijk ik plaatjes in mijn hoofd krijg bij verhalen, hoe snel verhalen aankloppen bij mijn tekeningen of plaatjes om me heen. Ik schetste met potlood, tekende met fineliner of Oost-Indische inkt en kleurde in met oliepastel, soft pastel, aquarel en gouache.
Toen ik grotere tekeningen wilde maken en met grotere bewegingen en intensere kleuren wilde werken, ging ik op schilderles.
Ik leerde werken met dekkende verf, ik leerde het verschil tussen denken in lijnen en denken in kleur- en vormvlakken, in licht en donker. Ik leerde schilderen naar de werkelijkheid, en hoe dat te gebruiken bij het schilderen van de plaatjes in mijn hoofd. Ik dacht nog altijd dat mijn hart bij kinderboekenillustraties lag. Tot ik in de zomer van 2012 een keer buiten schilderde. Toen ontdekte ik, door wild aan de slag te gaan, de magie van vrij schilderen: hoe je nooit precies weet hoe de verf op het doek of papier terechtkomt, of hoe de ene kleur met de andere kleur werkt, welke vorm de verf aanneemt.
Tekenen en schilderen zijn voor mij ook 'life savers'. Door een knieprobleem ben ik niet heel mobiel en veel thuis. Maar dankzij de potloden en de verf beleef ik thuis heel veel mooie momenten!
Elke keer weer is het zo spannend om te zien wat er dankzij de verf door mij heen ontstaat.
En bijna elke keer weer sta ik jubelend op tafel!
Van tekeningen bij verhalen naar losse tekeningen.
Van tekeningen naar schilderingen.
Van losse schilderingen naar schilderingen bij verhalen.
En allemaal even heerlijk om te doen!
